Obraz Matki Bożej Ostrobramskiej znajduje się w Wilnie, nad jedną z dawnych bram miejskich. To nietypowy wizerunek Maryi – bez Dzieciątka, z dłońmi złożonymi do modlitwy. Od setek lat przychodzą tam miejscowi, turyści, pielgrzymi. Jedni proszą o zdrowie, inni o pokój w rodzinie, jeszcze inni po prostu stoją chwilę w ciszy.
Maryję z Ostrej Bramy nazywa się Matką Miłosierdzia. Przypomina, że Bóg nie odwraca się od człowieka, nawet gdy ten zawraca z drogi. Przypomina też, że miłosierdzie nie jest słabością, lecz siłą, która potrafi podnieść z każdego upadku.
Matka Boża Ostrobramska. Ikona, która łączy narody
Historia tego obrazu sięga XVII wieku. Został umieszczony w bramie miasta, aby strzegł jego mieszkańców. Szybko jednak stał się znakiem jedności i nadziei.
W czasach trudnych, gdy ziemia wileńska doświadczała wojen, prześladowań i rozdarcia, to właśnie przed Jej obliczem ludzie odnajdywali pocieszenie i siłę.
Nie bez powodu Adam Mickiewicz w „Inwokacji” przywołuje obraz Matki Bożej Ostrobramskiej, obok Częstochowskiej, jako symbol duchowej opieki nad narodem i źródło nadziei: „Panno święta, co Jasnej bronisz Częstochowy i w Ostrej świecisz Bramie!”.
Wierni widzieli w Ostrej Bramie miejsce nie tylko modlitwy, lecz także jedności, wsparcia i ochrony.
Modlitwa, która nie ustaje
Od wieków w Ostrej Bramie trwa nieustanna modlitwa. Wierni zanoszą tu różańce, litanię loretańską, a także tę szczególną, skierowaną do Matki Bożej Ostrobramskiej:
„Matko Boska Ostrobramska w podwójnej koronie, módl się za nami. Matko Boska Ostrobramska Orłem i Pogonią
Wyznacz trasę, trudną trasę, ale dobrze znaną, Daj nam dojść do Twego nieba poprzez Ostrą Bramę”.
16 listopada. Święto, które przypomina o miłosierdziu
16 listopada Kościół wspomina Matkę Bożą Ostrobramską. To dzień wdzięczności za Jej obecność, ale też wezwanie do naśladowania Jej postawy – cichej, modlącej się i miłosiernej.
Maryja Miłosierdzia z Wilna wciąż przypomina światu, że w Bożym sercu zawsze jest miejsce dla każdego człowieka.