Emerytura olimpijska, bo o niej mowa, to świadczenie wprowadzone na mocy ustawy o sporcie z 25 czerwca 2010 r.. Jest to emerytura dożywotnia, przyznawana 'za zasługi sportowe” (medal), a nie jako element systemu emerytalnego opartego na składkach.
Ponadto nie jest obciążona składkami ZUS ani podatkiem dochodowym (PIT) – co oznacza, że kwoty emerytury olimpijskiej podane jako brutto są równe kwotom „na rękę” dla beneficjenta.
Emerytura olimpijska. Zasady przyznawania świadczenia
Aby otrzymać tę specjalną emeryturę, trzeba spełnić szereg wymogów. Oto główne warunki:
-
posiadanie co najmniej jednego medalu zdobytego w jednej z określonych imprez: igrzyska olimpijskie, igrzyska paraolimpijskie, igrzyska niesłyszących lub uznane inne zawody sportowe wskazane w ustawie. Kolor medalu i ich liczba nie mają znaczenia;
-
polskie obywatelstwo;
-
ukończenie 40. roku życia;
-
zaprzestanie uczestnictwa we współzawodnictwie sportowym organizowanym przez polski związek sportowy;
-
brak prawomocnego wyroku za zamierzone przestępstwo lub przestępstwo skarbowe oraz brak dyskwalifikacji za doping (wymagane nie więcej niż jedna dyskwalifikacja i nie dłuższa niż 24 miesiące).
Proces ubiegania się wymaga złożenia wniosku do ministra właściwego ds. sportu, wraz z dokumentacją potwierdzającą spełnienie warunków.
Zobacz również:
Emerytura olimpijska. Jaka kwota w 2026 roku?
Świadczenie obliczane jest według prostego mechanizmu: kwota bazowa dla korpusu służby cywilnej (ustalana corocznie w ustawie budżetowej) pomnożona przez 1,8.
Przykładowe dane:
-
od 1 stycznia 2024 roku świadczenie wynosiło około 4 203 zł brutto/miesiąc;
-
w 2025 roku kwota została podniesiona do 4 967,95 zł brutto/miesiąc;
Liczba beneficjentów to około 597 osób.
To nie jest świadczenie, które zastępuje standardową emeryturę – medalista może również mieć emeryturę z ZUS lub KRUS. W praktyce może zatem łączyć oba źródła.
-
Nie przysługuje automatycznie medaliście – trzeba spełnić wszystkie warunki i złożyć wniosek.
-
Jeśli beneficjent przestanie spełniać warunki (np. zacznie znów uczestniczyć w zawodach lub zostanie skazany prawomocnym wyrokiem), może utracić świadczenie.
-
Świadczenie nie jest waloryzowane na takich samych zasadach jak powszechne emerytury – jego wysokość uzależniona jest od kwoty bazowej i mnożnika.
Choć liczba beneficjentów jest niewielka, to świadczenie ma istotne znaczenie symboliczne i praktyczne. Jest to wyraz uznania państwa dla sportowców, którzy wnieśli wkład w prestiż Polski na arenie międzynarodowej. Jednocześnie – z ekonomicznego punktu widzenia – taka forma wsparcia może być ważna dla osób, które po aktywnej karierze muszą przekwalifikować się zawodowo lub zmierzyć z konsekwencjami fizycznymi uprawiania sportu.